Kulağımıza üflenmiş ismin hükmü yok; adın önüne ne yazarız bu derdimiz.

‘Desinler’ sancağına en yakın olan en mutlu, taltif bayramları artık kutlu...

Neyin en önemli olduğunu idrak etmeyen zihnimize hediye gönderilmiş günlerdeyiz...

‘İçine kapan’ diye haykıran bir virüs hastalık kimine göre...

Bu ‘kimi’ ‘geçsin’ peşinde devamlı, ‘geçse de şunu yapsak, geçse de bunu yapsak...’

Geçecek de... ne bırakacak onun için gelmedi mi?

Bizim gereksizlik madalyası peşindeki maratonlarımız bugünü çağırmadı mı?

Tüm zaruri zannettiklerimiz ehemmiyetsiz, ‘nasıl olsa benim’ dediklerimiz özlem ilk on listemizde değil mi şimdi?

Hala bildiklerimizi sümen altı edip günlük tadlarda gönül damağımızı oyalarken esasın açık denizi boğmayacak mı bizi?

 

Bize ‘vayyy’ desin diye çırpındıklarımız da başkalarına ‘oooo’ dedirtmek peşinde değiller mi?

Hamd sancağı değil mi altında toplanmak için tek gayret edilmesi gereken...

 

Şimdilerde muhabbetin zaruri hali dijital dünya olduğu için pek çok mütefekkir bu platformlarda paylaşıyor gençlerle fikirlerini, burada iki kişinin sohbet ettiği canlı bağlantıların afişlerinde bir detay tırmalıyor gözümü, ‘moderatör’ yazdırıyor kendi adının altına sohbete davet eden... Okudukça gerilip ‘bennnnn moderatörümmm’ diyecek ya... Desinler memleketinin bir şehrinde bu yalandan ünvanlı moderatörler yaşıyor...

 

Bir iki örnek verelim değinmişken; kişisel gelişim uzmanı, zırt uzmanı, dırt uzmanı...

Bunları yazmıştık Hiç Mimarlığı’nda, kafalarından ünvan uydurup kendilerini öyle bulanlar... ‘Bişe uzmanı’ olup kendilerini ispat etme peşinde koşanlar...

 

Şimdilerde bir de şey çıktı; oyun terapisti, masal anlatıcısı... gerçekten çok eğleniyorum, anne ve babaya Allah tarafından verilen doğal bir güdüdür masal anlatma ve oyun oynama; ha eğer değerlendirirlerse... Şimdi bi’haberler bundan, ordan burdan kenardan bir karton alıp kendileri ünvanlı oluyorlar, bunlar da desinler şehrinde masalcı ve oyuncu semtlerde sek sek oynuyorlar... Hiç utanma da yok yahu...

 

Ya aile danışmanları... Bir kursa gidip, evinde mutsuzluk rüzgarlarını eşine, çocuğuna üfleyip dışarı ahkam kesenler... Bunlar da ayrı bir semt desinler şehrinde...

 

Son haber de bekçilerden... Biz ‘mahalle muhafızıyız’ diecekmişiz, alınıyorlarmış bekçi denince... ‘Aslan da ister misiniz? sokakta arkadaş olur size’ diyesim geldi duyunca... Bekçisiniz kardeşim; olduğunu olun, olduğunuzdan olmayın...

 

İnsan için, en şerefli için kendini keşfedeceği bir zaruri itikaf ile Ramazan’ın kesiştiği harika bir zamanda suni ünvanlardan silkelenme ve aslını keşfederek Müslüman olmak için son kavşak!

Üstünlük takvadadır; bilen kurtulacak...

 

Hak tamamlasın...